به گزارش مهدنو به نقل از گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان، کابینه رژیم صهیونیستی اعلام آتش بس کرده و احتمالا این موضع از سوی دو طرف حمایت شود، جا دارد تا مهم‌ترین و راهبردی‌ترین اتفاقات در فلسطین اشغالی در یک ماه اخیر را مرور کنیم، بخوانید!
۱) این دور از درگیری‌ها از کجا شروع شد؟! قدس شریف همیشه به عنوان خط مقدم تقابل مسلمان و صهیونیست‌ها مطرح بوده و همیشه از آن به عنوان یک مسئله اساسی در بین مسلمان یاد می‌شود. قدس اکنون بین مسلمانان و یهودیان تقسیم شده و قسمت شرقی آن «باب العامود» همان محوطه‌ای است که مسجد الاقصی در آن قرار دارد (همچنین در داخل مرز‌های ۱۹۶۷ فلسطین هم تعریف می‌شود). طی روز‌های ماه رمضان نمازگزاران فلسطینی شاهد ایجاد مزاحمت و محدودیت‌های بی دلیل برای اقامه نماز جماعت در مسجد الاقصی از سوی صهیونیست‌ها بودند؛ و همین ایجاد مزاحمت باعث آغاز عملیات فلسطین برای رفع محاصره شد. اما علت تجاوزات اخیر صهیونیست‌ها چه بود؟
همزمانی تعرض به مسجدالاقصی و تلاش نتانیاهو برای ایجاد ائتلاف با حزب راست افراطی «یامینا» به ریاست نفتالی بنت این نظریه را تقویت کرد که نتانیاهو قصد دارد تا با ایجاد مزاحمت‌های مداوم در قسمت مسلمان نشین قدس، حس توسعه گرایی اسراییل که مطلوب تفکرات راست افراطی است را تقویت کند و بدین ترتیب و با ائتلاف با «یامینا» بتواند بالاخره کابینه را تشکیل دهد، البته نتانیاهو در این استراتژی هم ناموفق بود.
۲) رونمایی از زاغه موشکی عزالدین القسام و سرایا القدس دو شاخه نظامی حماس و جهاد اسلامی با دو مشخصه غیرقابل پیش بینی یعنی هم کیفیت و هم کمیت.
در جنگ ۲۲ روزه سال ۲۰۰۹ مجموعا حدود ۱۳۵۰ موشک از سوی مقاومت شلیک شد، اما در جنگ اخیر حدود چهار هزار موشک در یازده روز شلیک شد و مقاومت گفت که آمادگی حمله راکتی برای ۶ ماه را هم دارد.
در بعد کیفیت هم نخستین بار بود که راکت حماس می‌توانست مسافتی معادل با ۲۵۰ کیلومتر را طی کند و این یعنی دورترین نقطه اسراییل یعنی بندر ایلات هم در تیررس موشکی قرار داشت.
۳) استراتژی هوشمندانه در حمله به اراضی اشغالی یعنی شلیک همزمان تعداد انبوهی راکت، عدم کارکرد دقیق گنبد آهنین را بار دیگر نشان داد. مثلا هزینه‌ای که برای ساخت یک موشک با کلاه جنگی سنگین می‌توانست مصرف شود، برای ساخت ده راکت با سرجنگی کوچک‌تر اختصاص پیدا کرد و ظاهراً تاثیر این سبک از حمله بالا‌تر هم بوده است (این استراتژی را می‌توان با ایجاد مزاحمتی که ده‌ها قایق نظامی ایران برای یک ناو بزرگ جنگی آمریکا در خلیج فارس ایجاد می‌کنند، مقایسه کرد).
۴) با تأیید آتش بس آن هم به طور رسمی از سوی نتانیاهو که به اطلاع مصر رسید، موفقیتی برای فلسطین رقم خورد و موجی از غرور در میان فلسطینیان دیده شد. فلسطین این عقب نشینی کم نظیر اسراییل را مرهون قدرت بازدارندگی مقاومت و زاغه موشکی حماس و جهاد می‌داند و این یعنی تقویت موضع این دو گروه در برابر محمود عباس و فتح که تن به سازش داده اند و در نهایت موفقیت تفکر مقاومت در هر انتخابات پیش رو در فلسطین که تاکنون بار‌ها به تعویق افتاده است.
۵) پیروزی فلسطین تنها به نظامی‌گری محدود نشد، حضور کم نظیر جوانان فلسطینی در حومه مسجد الاقصی و همچنین ایجاد اختلال و مزاحمت برای منطقه صهیونیست نشین که تداعی یک اتحاد مستحکم بود، در عقب نشینی صهیونیست‌ها بسیار موثر بود. مخصوصا اینکه اسراییل دائما قصد دارد بین مقاومت و مردم فلسطین جدایی بیندازد و جوری القا کند که انگار آن‌ها از هم فراری اند.
۶) از نگاه فرامنطقه ای، این عملیات به صهیونیست‌ها یادآوری کرد که جمهوری اسلامی با اراضی اشغالی مرز مشترک دارد، هر چند که اسراییل با ایران مرز مشترک ندارد! (مزیت بسیار مهم ایران نسبت به اسراییل) و گویی این همان سیلی سختی بود که اسراییل پس از خرابکاری‌ها فراوان طی یک سال اخیر در ایران، آن را دریافت کرد.
