Kiedy już tu dotrzesz, możesz wybrać się na rejs wycieczkowy, aby zobaczyć z bliska te niesamowite lodowe formacje, albo na wędrówkę pieszą po lodowcu. Będziesz mieć okazję na własne oczy zobaczyć dzikie zwierzęta polarne — niedźwiedzie polarne, lisy arktyczne, woły piżmowe i wieloryby to tylko niektóre z zamieszkujących ten wymagający obszar. Grenlandia może poszczycić się bogatym dziedzictwem kulturowym dziedzictwo kulturowe Grenlandii — unikalne tradycje i zwyczaje, które sięgają tysięcy lat wstecz, a wiele z nich praktykowanych do dziś, jak psie zaprzęgi i kajakarstwo morskie.
Choć z zewnątrz katedra nie przedstawia się zbyt imponująco, to przepięknie zdobione, barokowe wnętrze zachwyci nawet najbardziej wybrednych znawców sztuki. W świątyni znajdują się dziesiątki grobów najznamienitszych rodzin szlacheckich XVI i XVII wieku, ze zdobnymi płytami, na których wypisano historię ich życia i ich mężne czyny. Prawdziwą gratką dla miłośników malarstwa jest też jedno z najsłynniejszych dzieł włoskiego malarza Caravaggio – “Ścięcie Św. Jana Chrzciciela”, które zdobi centralną część świątyni. Wiek najstarszej skorupy oceanicznej na właściwym Atlantyku określono jako jurajski.
Tristan da Cunha
Ocean Atlantycki, a w szczególności jego północna część, stanowi ogromne łowisko rybne (prawie 1/2 połowów światowych), łowi się głównie dorsze, makrele, śledzie, tuńczyki i sardyny. Temperatura wody powierzchniowej kształtuje się w zimie od 27 °C w okolicy równika do −۱ °C w strefach polarnych, a w lecie na poziomie od 26 °C u wybrzeży Afryki do −۱ °C przy biegunach. Średnia temperatura wód powierzchniowych Oceanu Atlantyckiego wynosi 16,9 °C. Zasolenie wynosi od 3,7% w strefach zwrotnikowych do 3,4% w pobliżu Antarktydy, średnie zasolenie wód powierzchniowych wynosi 3,53%. Hezjod w eposie Prace i dni napisał, że „Ojciec Zeus utworzył, na krańcach zamieszkałego świata, gdzie nie docierają ludzie i nie mieszkają bogowie nieśmiertelni, otoczone pełnym głębokich wirów oceanem Wyspy Błogosławione, gdzie życie toczy się bez mozołu i smutku”[۴]. Oto lista najlepszych miejsc, w których można podziwiać zorzę polarną.
Flora Oceanu Atlantyckiego jest mało urozmaicona, składa się z brunatnic (strefa przybrzeżna Północnego Atlantyku), tasiemnic (przy ujściach rzek), zielenic (strefa gorąca). Na plankton roślinny składają się okrzemki, bruzdnice, kokolitofory i sinice. Grzbiet Północnoatlantycki jest poprzecinany przez ok. 50 uskoków transformacyjnych, natomiast Grzbiet Południowoatlantycki przez ok. 25[9]. Oficjalna nazwa polska, zatwierdzona przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych, brzmi Ocean Atlantycki[6].
- Ze względu na niewielki obszar wysp państwa te posiadają mało zasobów naturalnych i stosunkowo słabo rozwinięte rolnictwo.
- Historia Malty, a w szczególności La Valletty, wiąże się z zakonem Joannitów, bardziej znanym jako Zakon Kawalerów Maltańskich.
- Te kraje są podobne pod względem kultury i polityki do swoich kontynentalnych sąsiadów.
- Wojska Napoleona zdobyły wyspę niemal bez walki i zmusiły rycerzy zakonnych do jej opuszczenia (od 1834 r. roku siedzibą zakonu jest Rzym).
- Błękitna Laguna, bo o niej mowa, to niewielka, malownicza zatoka, otoczona skalnymi klifami i kryształowo czystą wodą, która mieni się w różnych odcieniach niebieskiego i turkusu.
Występują na jego obszarze relatywnie słabe, ale bardzo częste trzęsienia ziemi. Ostatnią, ale w żadnym wypadku nie najmniej interesującą na naszej liście TOP 7 wysp atlantyckich, jest Nowa Fundlandia – kanadyjska perełka u wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej. Kanada jest rozległym i jednocześnie bezpiecznym krajem, który każdego roku gości miliony turystów z całego świata.
Prądy oceaniczne[edytuj edytuj kod]
Lista jest ułożona według szerokości geograficznej wysp, z północy na południe. Prądy powierzchniowe na Oceanie Atlantyckim przybierają kształt dwóch wielkich kręgów, na półkuli północnej (poruszających się zgodnie z ruchem wskazówek zegara) i południowej (poruszających się przeciwnie do ruchu wskazówek zegara). Jeszcze starsza skorupa oceaniczna występuje w obrębie Morza Śródziemnego, odrębnego pod względem genezy od reszty Atlantyku. Osiąga ona wiek 280 milionów lat (permski), jest pozostałością dna zanikłego Oceanu Tetydy.