دو سه روز پیش از جلسه به تعویق افتاده یونسکو گفتیم که به جای سال 2020، امسال برگزار شد. ایران هم با دو پرونده وارد این جلسه شده بود: «راه آهن سراسری ایران» و «منظر فرهنگی هورامان». خبر ثبت راه آهن سراسری ایران به عنوان بیست و پنجمین اثر یونسکو را شنیدیم و امروز دومین خبر خوش برای ثبت هورامان در لیست فهرست جهانی به گوشمان رسید.
بحث جهانی شدن این پرونده از سال 1395 مطرح بود امّا در نهایت امروز این اثر به عنوان بیست و ششمین اثر ملموس ایران در فهرست آثار یونسکو به ثبت رسید.
هورامان کجاست؟
منطقه هورامان شامل بخش‌هایی از کردستان و کرمانشاه از ایران می‌شود که از نظر فرهنگی، جغرافیایی و اقلیمی شباهت زیادی با هم دارند؛ این منطقه شامل: بخش‌هایی از شهرستان سنندج و کامیاران و بخش عمده‌ای از سروآباد و مریوان در استان کردستان و شهرستان جوانرود و پاوه به صورت کامل و بخش‌هایی از روانسر و ثلاث باباجانی در استان کرمانشاه می‌شود.
بر اساس بررسی‌های صورت گرفته، منطقه هورامان بیش از ۷۰۰ روستا را در این ۲ استان غربی ایران شامل می‌شود، اما در حال حاضر حدود ۶۰ روستای آن به صورت بکر و دست نخورده باقی مانده است. امید است ثبت جهانی این میراث، به حفظ بیشتر آن کمک کند. چرا که ثبت آثار در فهرست جهانی یونسکو به این معنی است که این آثار به همه مردم جهان تعلق دارند و باید از آنها محافظت شود.
ویژگی هورامان
از هورامان شواهدی پیدا شده که قدمتش را به هزاران سال پیش، یعنی دوره پارینه سنگی میانه می‌رساند. علاوه بر این، حفظ فرهنگ و سنت بومی در این منطقه همراه با معماری پلکانی بی‌نظیری که ارتباط هماهنگ انسان با محیطش را نشان می‌دهد از ویژگی‌های اصیل هورامان است که آن را از سایر نقا متمایز می‌کند.
