محمد صادق کوشکی با اشاره به جدایی بحرین از ایران در زمان رژیم پهلوی، اظهار داشت: سوابق حاکمیتی در بحرین نشان میدهد که بحرین زیر مجموعه حکومتهای موجود در ایران بوده است و آخرین باری که حاکم منصوب از سوی ایران در بحرین حاضر بود در عصر کریم خان زند بوده است.
کارشناس مسائل سیاسی در ادامه گفت: از دوران قبل از زندیه در مقاطع فراوانی از تاریخ کشور هر موقع که حاکمان ایران حاکمانی قدرتمند بودند بحرین زیر مجموعه حکومت ایران قرار داشته است و معمولاً حاکمانی که برای مناطق جنوب ایران (مناطق بندری و ساحلی) حکومت میکردند به نوعی حکومت بحرین را هم در اختیار داشتند.
وی افزود: بعد از دوران زندیه با توجه به ضعف حکومت مرکزی در ایران حکومت ضعیف میشود و این مصادف میشود با حضور قدرتمند انگلستان در منطقهی خلیج فارس. در زمان قاجار حاکمان قاجاریه توانایی برای حفظ کشور نداشتند و این موضوع زمینه ساز تحکیم سلطه انگلستان بر بحرین میشود و قبایلی از بیرون را به بحرین دعوت میکند و در آنجا زیر سلطه انگلستان حکومتهای محلی تشکیل میدهند.
کارشناس مسائل سیاسی افزود: از نظر حقوقی بین الملل سوابق حکمرانی در بحرین متعلق به ایران بوده است. طبق قانون زمانی که انگلستان تصمیم به خروج از جزیره گرفت باید این جزیره را به آخرین کشوری که حاکمیت این جزیره را داشته پس بدهد اما دقیقاً در این زمان حکومت پهلوی حرکتی انجام میدهد که هم بر خلاف قوانین داخلی کشور و هم بر خلاف قوانین بین المللی بوده است.
کوشکی در خصوص خطای بزرگ محمد رضا پهلوی در خصوص بحرین گفت: زمانی که حاکمیت بحرین به طور مسلم متعلق به ایران بود، محمد رضا پهلوی آن را به سازمان ملل انتقال میدهد و این حرکت هم از نظر حقوق بین الملل و هم از نظر قوانین داخلی خطا بود.
وی در ادامه گفت: جالب است که بدانید حکومت پهلوی اول ادعای مالکیت بحرین را داشت و حاکمیت پهلوی دوم هم تا دهه ۴۰ این ادعا را داشت و بعد از سفر به هندوستان ورق برمیگردد و حکومت پهلوی از این ادعا دست میکشد. خطای سوم سازوکاری بود که برای تعیین سرنوشت بحرین تعیین شد که اصلاً سازوکار قانونی نبود چراکه مردم و ساکنان بحرین اصلاً در این انتخابات شرکت نمیکنند و صرفاً یک نظرسنجی از سران برخی از قبایل انجام شد و این سران هم اصلاً ساکنان اصلی بحرین نبودند.
کوشکی در خصوص نقش حکومت پهلوی در جدایی بحرین از ایران گفت: در واقع مقصر اصلی این جدایی حکومت پهلوی است زیرا از خاک خود دفاع نکرد و به بهانه جلوگیری از جنگ خاک کشور را بخشید. در واقع تمام کشورها دشمن دارند این اصلاً دلیل کافی نیست که چون من دشمن دارم باید خاکم را تسلیم دشمن کنم.
کارشناس مسائل سیاسی در ادامه گفت: اگر در آن زمان حکومت مقتدری در ایران بود قطعاً یک متر از خاک کشور ما جدا نمیشد. در آن زمان نخست وزیر اعلام کرد که ما نمیخواهیم جنگ شود ولی نکته در این است که ما ارتش را به وجود میآوریم تا در چنین شرایطی از آن استفاده کنیم. اگر قرار باشد ارتش داشته باشیم و خاک خود را نیز ببخشیم پس ارتش چه کاربردی دارد.
وی خاطر نشان کرد: دلیل اصلی بیشتر جنگها بخاطر خاک کشور خود بوده است برای اینکه از خاک خود دفاع کنند اما حکومت پهلوی میگفت من بهترین ارتش منطقه را دارم اما برای اینکه جنگ نشود از خاکم چشم پوشی میکنم.
کوشکی تاکید کرد: بحرین برای ما یک بخش عادی نبود یک منطقه فوق حساس از نظر راهبردی بود و اگر از خاک ما جدا نمیشد ما از نظر راهبردی به ابر قدرت تبدیل میشدیم.