بررسی یک واقعه تاریخی: نظامیان ترکیه چرا به فلسطین اعزام شدند؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، این روزها در فضای سیاسی – رسانه ای ترکیه، مواضع ضد و نقیض و متناقضی در مورد تحولات غزه و فلسطین، به نمایش گذاشته می شود.

اغلب رسانه های متعلق به جریانات کمالیست، لاییست و سوسیال دموکرات، از موضع گیری تند و قاطعانه در برابر اسراییل طفره می روند. اما اسلامگرایان و ملی گرایان، شب و روز درباره این موضوع صحبت می کنند.

برخی از سیاستمداران ترکیه بر این باورند که اردوغان باید سفیر رژیم صهیونیستی را اخراج می کرد و گروهی دیگر نیز معتقدند که گزینه اعزام نیروی نظامی به غزه، بهترین اقدام ممکن است.

سخنان دولت باغچلی رهبر حزب راست افراطی حرکت ملی و شریک اردوغان در ائتلاف جمهور، یک بار دیگر توجه رسانه ها را به سوی رویکردهای ترکیه درباره مساله فلسطین جلب کرد. باغچلی گفته بود که حمایت از فلسطین و غزه، ماموریت آبا و اجدادی ترکیه است و اگر بمباران متوقف نشود، ترکیه باید هر اقدامی که لازم است، انجام دهد.

احمد داود اوغلو رهبر حزب آینده نیز از این پیشنهاد باغچلی حمایت کرده بود. بعضی از تحلیلگران ترکیه پس از انتشار این سخنان دولت باغچلی، اعلام کردند که احتمالاً او با اردوغان در حال تدوین یک لایحه است تا آن را به پارلمان بفرستد و نمایندگان، به رییس جمهور اجازه دهند که نیروی نظامی به فلسطین اعزام کند.

درخواست پسر اربکان از دولت اردوغان

فاتح اربکان پسر مرحوم نجم الدین اربکان نخست وزیر فقید اسلامگرای ترکیه، در حال حاضر رهبر حزبی به نام دوباره رفاه است.

او که در انتخابات پیشین ریاست جمهوری ترکیه از اردوغان حمایت کرده بود، خواهان آن شده که میراث پدرش در مبارزه با اسراییل نادیده گرفته نشود.

فاتح اربکان اعلام کرده که پدر او نجم الدین اربکان در دوران حیات سیاسی خود، به طور قاطعانه در برابر اسراییل مبارزه کرده و همواره بر این باور بوده که اسراییل، بزرگترین دشمن جهان اسلام است.

فاتح اربکان از رییس جمهور ترکیه خواسته، همچنان که در دروان اربکان، گروهانی از ترکیه به فلسطین اعزام شده، این بار نیز چنین اقدامی صورت بگیرد.

به دنبال اظهارات فاتح اربکان، برخی از رسانه ها و روزنامه های ترکیه، سراغ پیگیری مسائل تاریخی اعزام نیروهای ترکیه به فلسطین شده و در این مورد مطالب فراوانی منتشر کردند. برخی از آنها به این اشاره کردند که ارتش ترکیه در فلسطین شهید داده و یکی از افسران بلندپایه گروه اعزامی بر اثر شلیک مستقیم گلوله، جان خود را از دست داده است.

حقیقت اعزام ارتش ترکیه به فلسطین چیست؟

بررسی آرشیوهای پارلمان ترکیه نشان می دهد که مرحوم نجم الدین اربکان نخست وزیر وقت ترکیه، در سال 1997 میلادی و تنها 7 روز پیش از آن که با کودتای مدرن ارتشیان از قدرت کنار نهاده شود، لایحه ای به مجلس فرستاده و از آنان خواسته اجازه دهند تا سربازان ترکیه برای ایفای ماموریت 3 ماهه به فلسطین اعزام شوند.

هر 5 حزب مجلس نیز با این درخواست اربکان موافقت کرده و نیروها به الخلیل اعزام شده اند. اما اصل ماجرا چیست؟ آیا نظامیان ترکیه به دستور مستقیم آنکارا و بدون اذن و رخصت دیگران وارد فلسطین شدند؟ در پاسخ باید گفت: اعزام ارتش ترکیه به فلسطین، در واقع در راستای اجرای بخشی از مفاد  «قرارداد الخلیل» بوده و نظامیان ترک، به عنوان ناظر صلح و با هماهنگی سازمان ملل به منطقه اعزام شده اند.

اگر چه قرار بود نظامیان ترکیه تنها 3 ماه در الخلیل بمانند اما این ماموریت سال های طولانی یعنی به مدت 22 سال ادامه پیدا کرد و تا زمانی که قرارداد الخلیل در سال 2019 میلادی، به شکل یکجانبه و از سوی رژیم صهیونیستی رد شد، در آنجا ماندند.

در سال 2002 میلادی یک افسر بلندپایه ارتش ترکیه به نام چنگیز تونگوچ در الخلیل با شلیک مستقیم گلوله کشته شد. اسراییلی ها اول اعلام کردند که این رویداد به خاطر شلیک گلوله از سوی جهاد اسلامی بوده است. اما در همان زمان، بررسی ها نشان داد که گلوله ای که جان افسر ترک را گرفته، از یک تفنگ متعلق به ارتش اسراییل شلیک شده است.

اعزام نظامیان ترکیه به الخلیل، بر اساس توافق سال 1997 اسلو بوده و علاوه بر یگان های ترک، ارتشیانی از نروژ، ایتالیا، دانمارک، سوئد و سوئیس به عنوان ناظر حضور تأسیس شد. بنابراین چنین موضوعی نمی تواند به عنوان سندی از مبارزه میدانی ترکیه با رژیم صهیونیستی تلقی شود!

تحلیلگر نزدیک به اردوغان چه می گوید؟

احمد خاقان سردبیر روزنامه حریت  از روزنامه نگاران نزدیک به رییس جمهور ترکیه، در چند روز اخیر، به طور مداوم ستون تحلیل خود را به بررسی موضوع جنایات اسراییل در غزه اختصاص داده است.

او می گوید: «اسراییل در غزه با 3 بن بست بزرگ روبرو است و نمی تواند به راحتی وارد عملیات زمینی شود. چرا؟ به این دلایل: 1.اسراییل از آن می ترسد که در باتلاق و دام های کار نهاده شده از سوی حماس بیفتد و تلفات سنگینی بده
د. 2.اسراییل برای آزاد کردن گروگان های خود، هیچ کاری نمی تواند انجام دهد. 3.اسراییل از این هراس دارد که ایران نیز وارد میدان شود و عملاً با یک وضعیت غیرمنتظره روبرو شود».

خاقان در ادامه از جمهوری آذربایجان حمایت کرده و معتقد است که برخلاف تصور، باکو حامی اسراییل نیست و سیاست باکو در این زمینه، همان سیاست آنکارا است. سردبیر حریت، به نقل از جیحون بایراموف وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان اعلام کرده: «ما از مبارزات مردم فلسطین برای تشکیل کشور حمایت می کنیم. دو اصل زیر باید به عنوان مبنایی برای کشور فلسطین در نظر گرفته شود. یک: هنجارهای حقوق بین الملل و قطعنامه های سازمان ملل لحاظ شوند. دو: دولتی که پایتخت آن بیت المقدس شرقی است به رسمیت شناخته شود. ضمناً باید تأکید کنم که آذربایجان 1.6 میلیون دلار از طریق آژانس فواید عمومی سازمان ملل به فلسطین کمک کرده است».

در پایان باید به این موضوع اشاره کرد که بسیاری از تحلیلگران ترکیه، در کنار محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی در غزه، سیاست کشورهای عربی و دولت اردوغان در عادیسازی روابط با اسراییل را نیز به چالش کشیده اند.

انتهای پیام/